Letra da Música Alle Dijken Zijn Gedicht de Cabaret Pepijn

Achter de duinen, daar ligt het strand
Maar achter de duinen, aan de andere kant
De Randstad, het land waarin wij leven
Een plastiek van steen en glas
Met af en toe wat meters gras
Die ons een verknipte indruk geven
Van het wijdse land
Dat Lodewijk van Dijsel heeft bezongen
Toen de ruimte er nog was
Maar nu is dat land, van Amsterdam tot Krimpen aan den IJssel
Ruimtelijk geordend, tot en met die meters gras
En het liedje dat er klinkt in onze dagen
Dat is het liedje van verlangen, dat is het liedje van verlangen
Dat is het liedje van verlangen
Van verlangen, ja, maar naar wat

Want alle dijken zijn gedicht en alle dichters kunnen eten
En iedereen heeft boter bij de vis
Alle fondsen zijn gesticht en niemand wordt vergeten
Die armlastig of behoeftig is
En in de winkels ligt het mooi heel hoog opgetast
En de spullen barsten bij ons thuis uit de koel- en de kelder- en de
keukenkast
En de dames zijn prachtig gekapt en geknipt
En d'r wordt voor de heren behoorlijk gestript
En hoe waaien de wimpels al heen en al weer
Dus m'n liefje, m'n liefje, wat wil je nog meer
M'n liefje, m'n liefje, wat wil je nog meer
M'n liefje, m'n liefje, wat wil je nog meer

Tsja, eens kijken wat ik nog meer wil
Ik wil nog een zilveren oesterkraker
Heb je d'r dan geen, heb je d'r dan geen
Jawel, maar ik wil 'm nog beter raken
Dan koop je d'r toch een, dan koop je d'r toch een
Ik wil een banaan-gele cabriolet
Heb je d'r dan geen, heb je d'r dan geen
Jawel, maar die vloekt bij m'n picknickset
Nou, dan koop je d'r toch een, dan koop je d'r toch een
Ik een volautomatische truienbreier
Ik een volautomatische uiensnijer
En een bar in m'n huis en een barbecue
En ik wil voor nieuwe schoenen naar Rome toe

Ach, het komt in het kort eigenlijk hier op neer
Ik wil het liefste, m'n liefje, van alles meer
Het liefste, m'n liefje, van alles meer
Het liefste, m'n liefje, van alles meer
Meer, meer, meer, meer, meer

Tja, maar nu we toch hier staan, mag ik u eens wat vragen
Hebt u dat ook, ja hoe moet ik dat zeggen, zo'n onbestemd gevoel van
onbehagen
Onbehagen, onbehagen
Ja, onbehagen, ja
Ach nee, je hebt wel eens een darmkoliek
Ja, of je hebt een overspannen maag
Of je zit wel eens in een zenuwkliniek
Of je bloeddruk die is wat te laag
Meer onbehagen? Nee, nooit geen onbehagen
Geen van beiden ooit onbehagen
Nee, geen last van hoor

Ach nee, bij nader inzien is er ook eigenlijk geen enkele reden voor
Welnee

Want alle dijken zijn gedicht en alle muren zijn behangen
En het indirekte licht schijnt overal
Alle rotten staan gericht en alle ratten zijn gevangen
En de plastic bloemen bloeien in het dal
En in de winkels ligt het mooi heel hoog opgetast
En de spullen barsten bij ons thuis uit de koel- en de kelder- en de
keukenkast
En de dames zijn prachtig geknipt en gekapt
En d'r wordt voor de heren behoorlijk getapt
Want het bier is zo best als het recht op en neer
Dus m'n liefje, m'n liefje, wat wil je nog meer
M'n liefje, m'n liefje, wat wil je nog meer
M'n liefje, m'n liefje, wat wil je nog meer

Tsja mevrouw. Wat die meneer daarnet zei over dat gevoel van onbehagen. Ik
geloof toch dat ik dat net zo heb als hij
O ja? Ach dominee, deze meneer hier heeft zo'n last van 't onbestemd
gevoel van onbehagen. Zoudt u misschien zo vriendelijk willen zijn om
Maar natuurlijk, met alle soorten van genoegen. Kijk de mens heeft van
nature een gevoel waarbij je zegt: tsja, wat is dit? Wat zou dit wezen?
Wat moet ik daarmee aan? Waar moet ik daarmee heen? Ach, 't is vruchteloos
dit gevoel te willen achterhalen. Te willen grijpen. Te willen vatten of
omsluiten. In die menselijke omvolkomenheid. Dat moeten wij overlaten. Dat
moeten wij overlaten. Dat moeten wij overlaten
U moet het overlaten
Tja, tja, ja ja, ik moet het overlaten ja
Maar toch begrijp ik wat u bedoelt hoor, want ik kan soms ook zo intens
verlangen naar
De stilte zeker, en zo
Ja, en naar waarachtige vriendschap en zo
En tijd voor u zelf, en zo
En naar een tomaat die niet bespoten is
En een biefstuk die niet kunstmatig gekleurd is, en zo
Nou mevrouw, dat hebben we allemaal hoor
Zullen we dan maar weer
Zullen we dan maar weer wat
Rustig maar mevrouwtje. Gaat u maar zitten, mevrouwtje. En vertelt u 't
eens, mevrouwtje

Dokter ik heb van die vreemde gedachten
U voelt, d'r is wat mis, u voelt, d'r is wat mis
Het is altijd of ik op iets zit te wachten
En u weet niet wat het is, u weet niet wat het is
En het is ook zo vreselijk leeg in m'n leven
'k Weet wat er aan schort, 'k weet wat er aan schort
Ik zou nog zo veel van mezelf willen geven
Komt sexueel te kort, komt sexueel te kort

Dan is dit hier om in de stemming te blijven
En dit zal waarschijnlijk uw remming verdrijven
Gaat mevrouwtje naar huis
Want mevrouwtje is moe
En dan straks met een boekje naar bedje toe
En al ploetert en piekert mevrouwtje niet meer
En mevrouwtje dat voelt zich het heertje wel weer
Mevrouwtje dat voelt zich het heertje wel weer, mevrouwtje dat voelt zich
het heertje wel weer
Heertje, heertje weer

En, bent u het kwijt mevrouw
Nee hoor, en u
Nee, ik niet. U misschien
Nee, helemaal niet
En u, aan de piano, ook niet, nee
Doen we daar nou an
Stop een tijger in uw tank
Neem de tram, trein, bus, boot, vlieg
Ja, vlieg d'r 's uit
Ja, en zijn we het dan kwijt
Nee
En toch begrijp ik het niet
Begrijpt u het niet
Nee

Want alle dijken zijn gedicht en alle pubers mogen schreeuwen
En elke boerenmeid komt op de plaat
Alle kerken zijn belicht
En zelfs de mussen en de meeuwen, die zitten vet en overvoerd op straat
En in de winkels ligt het hoog opgetast
En de kunst, die barst ook bij ons thuis uit de zeer supersonische
stereo-kast
En tachtig varianten in oxsteel soep
En God weet wat al niet aan cocktail troep
Je krijgt van de keuze het heen en het weer
Dus m'n liefje, m'n liefje, wat wil je nog meer
M'n liefje, m'n liefje, wat wil je nog meer
M'n liefje, m'n liefje, wat wil je nog meer

Nee, dames en heren, we willen vooral niks meer
Want achter de duinen, daar ligt wel het strand
Maar achter de duinen, aan de andere kant
Ons land van het teveel waarin wij leven
Van teveel, veel te veel
Van teveel, veel te veel
Van teveel, veel te veel
Van teveel, van teveel, van teveel, van teveel
Extra voordeel aanbiedingen

En daarom is het liedje dat weerklinkt in onze dagen
Het liedje van verlangen, het liedje van verlangen, het liedje van
verlangen
Met in de mensen, met in de mensen
Een onbestemd gevoel van onbehagen